Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

Καλύτερα πλακάκια για διαστημόπλοια με βάση αρχαιοελληνικά αγγεία;

 

       Θα μπορούσε η τεχνογνωσία των αγγειοπλαστών της αρχαίας Ελλάδας να αξιοποιηθεί προκειμένου τα διαστημικά σκάφη να θωρακιστούν αποτελεσματικότερα από τις τεράστιες εναλλαγές θερμοκρασίας; Με αυτόν ακριβώς το στόχο, επιστήμονες από το αμερικανικό Ινστιτούτο Συντήρησης Γκέτι, το Εθνικό Ινστιτούτο Επιταχυντών του Στάνφορντ και την Aerospace Corporation, μελετούν τις χημικές ιδιότητες αρχαιοελληνικών αγγείων.
        Τα κεραμικά πλακάκια που καλύπτουν τα διαστημικά σκάφη πρέπει να αντέχουν σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από τους -120 βαθμούς Κελσίου στο Διάστημα έως τους 1650 βαθμούς, κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα. «Κεραμικά συστατικά χρησιμοποιούνται στη διαστημική τεχνολογία και στα διαστημικά οχήματα», λέει ο Μαρκ Τσουρμπούχεν από την Aerospace Corp. «Πρέπει να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε για την αλληλεπίδραση των συστατικών σε αυτά τα υλικά για να κατανοήσουμε καλύτερα τυχόν πρακτικά ζητήματα που ενδέχεται να ανακύψουν κατά τη χρήση τους στο Διάστημα».
          Οι επιστήμονες προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για τη μοριακή δομή αρχαίων αμφορέων και άλλων αγγείων με τη χρήση, μεταξύ άλλων, της φασματοσκοπίας XANES, μιας τεχνικής που στην προκειμένη περίπτωση τους παρέχει δομικές πληροφορίες για τα υλικά που δίνουν στα αντικείμενα το μαύρο και κόκκινο χρώμα τους και για το βαθμό οξείδωσης του σιδήρου σε κομμάτια αγγείων. Παρότι οι καλλιτέχνες δούλευαν μόνο με πηλό και χρωστικές ουσίες, η χημική σύνθεση των κεραμικών παρέμενε αναλλοίωτη σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
«Δεν χρειάζεται κάτι να είναι περίπλοκο για να είναι εξεζητημένο», εξηγεί η συντηρήτρια του Γκέτι Κάρεν Τρεντάλμαν αναφερόμενη στα αγγεία, που χρονολογούνται από τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ. «Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε την τεχνολογία, πάνω στην οποία βασίστηκαν αυτά τα έργα τέχνης, θα είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση σε μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία             εφαρμογών».
       Οι επιστήμονες που μετέχουν στο πρωτοποριακό πρότζεκτ ευελπιστούν επίσης να ταυτοποιήσουν τις «υπογραφές» συγκεκριμένων αγγειοπλαστών με βάση τα υλικά που χρησιμοποιούσαν. Κάτι τέτοιο πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει να μάθουν περισσότερα για το πώς άλλαξαν και εξελίχθηκαν οι τεχνικές τους με την πάροδο των ετών, αλλά και να βάλουν μια υπογραφή σε έργα που έως σήμερα αποδίδονταν σε ανώνυμους καλλιτέχνες. Απώτερος στόχος τους όμως είναι το πρόγραμμα να ανοίξει το δρόμο για τη βελτίωση των μεθόδων συντήρησης και την κατασκευή καλύτερων κεραμικών πλακών για χρήση στην αεροδιαστημική βιομηχανία.

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

For A Better World (Για έναν καλύτερο κόσμο...)


[Το video και το συνοδευτικό κείμενο επιμελήθηκε η Φιλόλογος του 1ου ΓΕΛ Φιλιππιάδας  Αναστασία Παλιάτσου.]


     Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, ακούω φίλους, γνωστούς, άγνωστους, στις προσωπικές συζητήσεις, στις παρέες, στα διάφορα κέντρα, με κάθε αφορμή να λένε: «Θέλω έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που ζούμε. Δεν μπορώ άλλο να ζω σ’ αυτόν που υπάρχει σήμερα».
      Ωραία, ρε παιδιά. Κι εγώ θέλω έναν κόσμο καλύτερο. Θέλω έναν κόσμο ανθρώπινο. Έναν κόσμο που ο άλλος (ο όποιος άλλος) θα είναι φίλος και όχι αντίπαλος. Έναν κόσμο όπου το ενδιαφέρον των ανθρώπων θα είναι στο τι θα δώσουν και όχι στο τι θα πάρουν. Έναν κόσμο όπου όλοι μαζί θα νοιαζόμαστε για το γείτονα, τη γειτονιά μας, για την πόλη και τη χώρα μας. Έναν κόσμο που η αξία ΟΛΩΝ μας θα εκτιμάται όχι από τα πόσα έχεις, αλλά από το ποιος είσαι, όπου θα είναι σεβαστή η διαφορετικότητα, τα ταλέντα και τα όνειρα του καθενός.
      Πολύ ωραία… Και πώς θα υπάρξει αυτός ο κόσμος; Μήπως θα πρέπει να κάτσουμε όλοι μας ήσυχα και να περιμένουμε κάποιο θαύμα; Μήπως θα πρέπει να υπάρξει κάποιο τέλειο πολιτικό σύστημα που όταν βρεθεί και εφαρμοστεί τότε όλα θα γίνουν υπέροχα κι ο κόσμος καλύτερος; Μήπως οφείλουμε να περιμένουμε να βρεθεί κάποια εμπνευσμένη πολιτική προσωπικότητα, που θα μας πάρει από το χέρι και θα μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο; Αυτός ο κόσμος που αναζητούμε είμαστε εμείς!!!
     Για να το καταλάβουμε, ας κάνουμε στον εαυτό μας κάποιες άλλες ερωτήσεις. Όταν εγώ δεν κάνω αυτά που λέω, τότε με ποιο δικαίωμα περιμένω και απαιτώ οι άλλοι να κάνουν αυτά που λένε;  Όταν συμπεριφέρομαι χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς αξίες, χωρίς όνειρα και απλά με νοιάζει να δείξω στους άλλους ότι πέτυχα και ότι αξίζω, ο κακός κόσμος φταίει; Όταν βρίσκω δικαιολογίες για να μένω στο θυμό, το παράπονο ή την αδράνεια και δεν μπορώ να καταλάβω ότι έτσι, η όποια πιθανή μου επιτυχία θα είναι πρόσκαιρη, γιατί έχει στηριχθεί στο βαθύτερο πιστεύω μου ότι δεν είμαι αρκετά καλός, δυνατός, άξιος, ώστε να γίνω ο πραγματικός δημιουργός, όταν θα έρθει η στιγμή της κατακρήμνισης ποιος θα φταίει; Ο κακός ο κόσμος; Η ατυχία μου; Ή οι αδυναμίες μου;
Με άλλα λόγια, ο «καλύτερος κόσμος» που όλοι αναζητάμε, είμαστε ΕΜΕΙΣ. Όταν στηρίζω τη ζωή μου στο ψέμα, στην εξαπάτηση, στο βόλεμα, στην αναζήτηση της ασφάλειας με κάθε μέσον, τότε θα ζω μέσα σ’ έναν κόσμο ψεύτικο, απογοητευτικό και βρώμικο. Όσο βαρύ κι αν είναι αυτό που θα σας πω, ΑΣ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ.
      Όταν εμείς σταματήσουμε να συμμετέχουμε στα παιχνίδια των φοβισμένων, των ανασφαλών και των αρπακτικών, ακόμα και με το όποιο προσωπικό κόστος, τότε μόνο ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Το παιχνίδι δεν παίζεται ΠΟΤΕ από έναν. Όταν εμείς δεν συμμετέχουμε στο παιχνίδι τους, από το δικό μας φόβο μήπως χάσουμε, τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
Τελικά, όλοι μας θαυμάζουμε εκείνους που στέκονται όρθιοι, μπροστά στο οποιοδήποτε εμπόδιο και «ξαναχτίζουν απ’ την αρχή, με εργαλεία που είναι φθαρμένα» όπως λέει και ο Κίπλινγκ στο ποίημα του «Εάν».
      Ας μάθουμε όταν δεχόμαστε την όποια επίθεση ή αρνητική συμπεριφορά ή άσχημο γεγονός, εμείς να στέλνουμε κατανόηση και αγάπη. Δεν εννοώ με αυτό να γίνουμε θύματα. Κάθε άλλο. Απλά να μάθουμε αντί να ανταποδίδουμε τα ίδια και να γινόμαστε ίδιοι, να κατανοούμε. Να καταλάβουμε επιτέλους ότι όλοι αυτοί που κάνουν τον κόσμο να μην μας αρέσει είναι φοβισμένοι ή πονάνε. Ακριβώς όπως κι εμείς όποτε φερθήκαμε άσχημα, είτε στον εαυτό μας είτε σε κάποιον άλλον, ήταν μια στιγμή που πονάγαμε ή φοβόμαστε.
      Έχουμε ιερό χρέος να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο και θα τον κάνουμε όταν κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο. Όταν δώσουμε με τις πράξεις μας, στον εαυτό μας και στον κόσμο αληθινή αγάπη, πίστη, ελπίδα και όραμα. Όταν μας κάνουμε παράδειγμα για τα παιδιά, τους φίλους και την κοινωνία μας.

       Ας κάνουμε λοιπόν τους εαυτούς μας άξιους θαυμασμού και όχι άξιους λύπησης…



Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Ευχές για Καλό Πάσχα!


Βιβλιοκριτική

Βασίλειος Αργυρόπουλος: 


    «Τα όρια της γλώσσας μου δηλώνουν τα όρια του κόσμου μου», έγραψε κάποτε ο φιλόσοφος Λουδοβίκος Βίττγκενσταϊν, εννοώντας προφανώς ότι η ανθρώπινη γνώση είναι εφικτή μέχρι εκεί που εκτείνονται οι δυνατότητες της γλώσσας για τη συγκρότηση της εικόνας που έχουμε για τον κόσμο μας. Και αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη γνώση για τη γλώσσα τόσο συναρπαστική: Μια γνώση που είναι συνάμα επίγνωση όλων των γνώσεων που είμαστε δυνάμει σε θέση να αποκτήσουμε μέσω της γλώσσας. 
  Είμαστε η γλώσσα μας. Είμαστε τα μηνύματα που εκπέμπουμε και προσαντιλαμβανόμαστε. Όσο και αν προσπαθήσουμε, όσο και αν πασχίσουμε, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να διαχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τη γλώσσα. Η γλώσσα ως οργάνωση συμβολικών μορφών μάς καταξιώνει ως συμβολικά υποκείμενα στη σφαίρα του πολιτισμού. Οι χορδές της ψυχής μας πάλλονται διαρκώς από το δοξάρι της γλώσσας μας – ολόενα και σε πιο πολύπλοκες συγχορδίες, καθώς η γλώσσα εφορμά να κατακτήσει διαρκώς και πιο αναλυτικά, πιο λεπτομερειακά την αναπαράσταση του κόσμου μέσα μας. Το μόνο που μπορούμε να καταφέρουμε –κι αυτό με αρκετή δόση ενσυνειδητότητας– είναι να πάρουμε μια απόσταση ασφαλείας και να δοκιμάσουμε να αντιμετωπίσουμε την ίδια την γλώσσα ως αντικείμενο γνωσιακού προβληματισμού.
     Εδώ, ωστόσο, ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεκτραπούμε, ωθούμενοι από ιδεολογικές τοποθετήσεις, σε εντελώς αστήρικτες απόψεις για τη γλώσσα, ο κίνδυνος να συνθέσουμε μυθολογία αντί για έγκυρη γνώση. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αποτελεί η γλωσσική αρχαιολατρία στην περίπτωση της ελληνικής γλώσσας, ένα φαινόμενο που τείνει να προσλάβει διαστάσεις αστικού μύθου. Κι εδώ έρχεται ο εκλεκτός γλωσσολόγος Βασίλειος Αργυρόπουλος με το νέο του ηλεκτρονικό βιβλίο Γλωσσική αρχαιολατρία, μια σύγχρονη μυθολογία να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, να επισημάνει τα αίτια και τις συνέπειες του φαινομένου, να περιγράψει και να ερμηνεύσει με τρόπο απλό, προσιτό, διακριτικό και συνάμα γοητευτικό τι συμβαίνει όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε πλευρές της ελληνικής γλώσσας μέσα από ιδεολογικούς παραμορφωτικούς φακούς. Με ύφος σεμνό και συνάμα στιβαρό, το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει την παγίδα που αναφέραμε πιο πάνω, να παρεκτρεπόμαστε σε αστήρικτες απόψεις για τη γλώσσα, αν και οι προθέσεις μας είναι καλοπροαίρετες.
     Το βιβλίο αυτό πετυχαίνει να μας εμπνεύσει μια πιο πειθαρχημένη αξιολογική στάση απέναντι στην ελληνική γλώσσα, μια στάση εντελώς απαλλαγμένη από ιδεοληψίες και μυθολογικούς οίστρους. Πετυχαίνει να μας κάνει να δούμε ρεαλιστικά και αμερόληπτα τη διαχρονική πορεία της ελληνικής γλώσσας, έτσι ώστε να κατανοήσουμε το σημαντικότερο γνώρισμα της γλώσσας εν γένει, που είναι η διαρκής εξέλιξή της. Εύγε! 

      
 Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Ιανουάριο του 2016.
        Κατεβάστε το βιβλίο σε μορφή .pdf (μέγεθος αρχείου: 904 ΚΒ) 

Σύντομη περίληψη
     Θέμα του βιβλίου αποτελεί η αρχαιολατρία ως προς την ελληνική γλώσσα. Πρόκειται για μια ιδιόμορφη, ελληνοκεντρική παραεπιστήμη που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και, συγκεκριμένα, για τη διατύπωση αντιεπιστημονικών απόψεων που αφορούν κυρίως την αρχαία ελληνική, αλλά και τη σχέση της με τη νέα ελληνική γλώσσα. Οι ποικίλες μορφές του φαινομένου σχετίζονται προπάντων με την καταγωγή της ελληνικής και την προέλευση του αλφαβήτου, καθώς και με μια σειρά από άλλα, επιμέρους γλωσσικά θέματα. Όποιος ασχολείται με τη γλώσσα θα έχει διαβάσει ή ακούσει για τη μοναδικότητα και ανωτερότητα της ελληνικής, ότι είναι η μητέρα όλων των γλωσσών κτλ. Τέτοιες απόψεις διαδίδονται πολύ γρήγορα, αφού είναι γοητευτικές ή εντυπωσιακές. Στο βιβλίο αυτό, όμως, εξετάζεται αν είναι και βάσιμες γλωσσολογικά.                Συμπληρωματικά, αναζητούνται τα αίτια του εξεταζόμενου φαινομένου, γίνεται λόγος για τις συνέπειές του και, τέλος, προτείνονται τρόποι αντιμετώπισής του. 



 

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

ΤΟ 1o ΓΕΛ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΣΣΩΠΗ




ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΣΣΩΠΗ

17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016 , 11 π.μ.

ΔΡΑΣΗ : "Υιοθεσία αρχαίων θεάτρων.Μαθητές ξεναγούν μαθητές στα αρχαία θέατρα ."

Ηλιόλουστη μέρα -Ανοιξιάτικη

Η "αρχαία πόλη" μας υποδέχτηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 




Σαν να μας περίμενε για να ζωντανέψει.

 

Η προσέλευση του κόσμου πραγματικά μεγάλη .


Ήταν κι άλλα σχολεία μαζί μας .Όπως το μουσικό σχολείο της Πρέβεζας .



Οι μαθητές  ξεναγούν.

  
Η θέα μαγευτική . Έβλεπες πεντακάθαρα τον Αμβρακικό   και το Ιόνιο  .



Τέλεια γεωστρατηγική τοποθεσία .



Άριστη αρχιτεκτονική .


Γαλήνιος χώρος με πολλή ενέργεια .



Και η πόλη ζωντανεύει .Τα δρώμενα ξεκινούν στo αρχαίο θέατρο .




Το σχολείο μας συμμετέχει με μουσικά  


και θεατρικά δρώμενα .





Τελικά καταφέραμε να ζωντανεύσουμε έστω και για λίγο την αρχαία αυτή πόλη.
Και για ανταμοιβή , μας έδωσε λίγο από την αρχαία σοφία της .




Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

ΤΟ 1o ΓΕΛ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΣΣΙΩΠΗ


Το  1o ΓΕΛ Φιλιππιάδας σας προσκαλεί στον αρχαιολογικό χώρο της Κασσιώπης την Κυριακή 17 Απριλίου 2016  και ώρα 11:00 π.μ. για να παρακουλουθήσετε ένα θεατρικό και μουσικό δρώμενο , μέσα στα πλαίσια της δράσης <<Υιοθεσία αρχαίων θεάτρων .Μαθητές ξεναγούν μαθητές στα αρχαία θέατρα >> .
Οι καθηγητές που υλοποιούν το πρόγραμμα είναι οι:Παπαδιώτης Θεόδωρος, Ντάκουλα Αικατερίνη , Ευθυμίου Γεωργία .
 

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 15ΜΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΣΜΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (LET ' S DO IT)



14-04-2016

  - Έναρξη διαδικασίας ανακύκλωσης 
 (π.χ. πλαστικών μπουκαλιών , μπαταριών και χαρτιού)

  -  Αντικατάσταση λαμπτήρων παλιάς τεχνολογίας με νέους οικολογικούς για να μειωθεί η κατανάλωση .

  - Καθαρισμός χόρτων έξω από το σχολείο.

  - Φύτευση λουλουδιών στο χώρο του σχολείου (περιμετρικά).

  - Επισκευές στα παγκάκια της αυλής , στις βρύσες και αντικατάσταση στα σκουριασμένα κάγκελα .

  -Graffiti με συμβολισμό και αισθητική.

  - Περισσότεροι κάδοι , και σε θέσεις  όπου συχνάζουν οι μαθητές . Στις τάξεις κατασκευάζουμε μικρούς κάδους ανακύκλωσης .

  - Project με θέμα τη δημιουργία ενός κήπου στο σχολείο.

  - Εξωραϊσμός του εσωτερικού του σχολείου (χρωματισμός των τάξεων ) με εθελοντική συμμετοχή μαθητών και γονέων. 
    
   (οι δράσεις αυτές προτάθηκαν  από το δεκαπενταμελές  και συντάχθηκαν με τη συμβολή της  κυρίας Μάστορα Ευγενίας , μέσα στο γενικότερο πλαίσιο δράσεων του σχολείου μας , στη διάρκεια των εθελοντικών παρεμβάσεων "let's do it Greece 2016 " )